Kennis is fantasie

für Deutsch sprechende Ex-Bks aus Nederland, Osteuropa und Russisch-Staaten, ihre Freunde und Familie
  • Message
  • Author
User avatar

lokila

ex-BK

  • Posts: 90
  • Joined: 04 Sep 2008
  • Location: Europe

Kennis is fantasie

Post19 Jun 2009

Het label Spirituele Academie en het pretenderen van kennis verspreiden wekt de suggestie dat er studenten aan deze academie studeren. Het kenmerkende van studeren op een academisch niveau is dat je veel leest, verschillende bronnen raadpleegt, op eigen onderzoek uitgaat, alle beschikbare literatuur over een bepaald onderwerp leest en vooral: jezelf vragen stelt. Vervolgens leg je die vragen voor aan degenen die al gediplomeerd zijn, hun sporen hebben verdiend op het vakgebied of die in elk geval een hoger niveau dan jijzelf hebben.

In deze spirituele academie werkt het toch anders. In pakweg zeven dagen tijd maak je kennis met het vakgebied. Dat blijkt de complete kennis van de wereld te zijn, wow! Toen ik dat hoorde wilde ik er meer van weten. Zo veel meer dat ik als een gek ging studeren, elke ochtend, elke avond. Maar de bibliotheek van de BK bevatte alleen Murli's. Jammer genoeg was die bibliotheek niet toegankelijk en mocht niemand deze literatuur mee naar huis nemen. Slechts bij zeer hoge uitzondering. Vreemd, want ik had toch duidelijk gehoord "Baba explains: Children, you can ask for a Murli and read it at home (SMurli 2003/08/04 Revised).

Ik ging op zoek naar meer, dan maar in een andere bibliotheek. Ik las vanalles. Van de Bhagavad Gita tot Nietschze. Maar wel stiekem, want het was toch een soort 'verraad' om iets anders te lezen dan je eigen aantekenboekje dat je 's ochtends had gevuld met allerlei punten van de Murli, net zolang totdat je een lamme hand had.

Toen kwamen de vragen:

"Als God Shiva komt om de wereld zuiver te maken, en hij doet dat door een handvol mensen te 'zuiveren', hoe zit dat dan met de dieren in het toekomstige paradijs? Zij fokken nu gewoon door en eten elkaar op."

Het antwoord van de oceaan van kennis in de Murli: "Daar moeten jullie geen gedachten aan verspillen. De zorg van jullie kinderen is zelf zuiver te worden. Baba zorgt voor de rest."

"Hoe zit dat nou met karma verbranden, wat verbrand er precies en hoe gebeurt dat dan? Worden herinneringen verbrand? Of karaktertrekken? Emoties, verlangens ... ???"

Het antwoord van een lerares aan de academie: "Dat zijn dingen die alleen de senior Dadi's kunnen begrijpen."

"Maar waarom leggen zij het dan niet uit aan ons?"

Het antwoord van de lerares: "Omdat ons intellect niet zuiver genoeg is om het te kunnen begrijpen."

"Dus al mijn vragen blijven onbeantwoord totdat mijn intellect zuiver genoeg is om het te kunen begrijpen. Maar hoe kan ik dan studeren?"

Het antwoord van een rivier van kennis, een senior Dadi: "Don't raise questionmarks, just put a dot. You are a dot, Baba is a dot. Put a dot to everything."

In de Murli vond ik verder alleen metaforen en symboliek, maar nergens uitleg. Jullie veranderen van schelpen in diamanten. Jullie draaien de discus van zelfrealisatie. Jullie doneren juwelen van kennis. Dit is de bijeenkomst van de oceaan van kennis en de rivieren etc. etc.

Toen bedacht ik dat het dan toch echt wel zichtbaar zou moeten zijn, al dat verbrandde karma en al die zelftransformatie bij de senior Dadi's. Dat zou het tastbare bewijs zijn. In het land van melk en honing, Madhuban, constateerde ik tot mijn schrik het tegenovergestelde. Tijdens een culturele avond met zang en dans, was ik er achter de coulissen getuige van dat een senior Dadi ongelooflijk tekeer ging tegeover een studente die blijkbaar iets vergeten was te doen. Ze werd vernederd en uitgescholden ten overstaan van iedereen backstage.

Even had ik de aandrang om op haar schouder te tikken om haar een spiegel voor te houden. Maar ik begreep intïutief dat me dit niet in dank zou worden afgenomen en dat dit niet de rol was van een jonge studente die voor het eerst in Madhuban is. Al wist ik diep in mijn hart dat Baba me groot gelijk had gegeven als ik het wél had gedaan. En toen...realiseerde ik me plotseling dat het niet meer om God of om spiritualiteit draaide. Het draaide om de hiërarchie binnen de academie. Niets vragen, geen commentaar hebben maar slikken, buigen en verder je mond houden.

Ik zou nooit verder zou komen met mijn vragen en stond voor de keuze: verder fantaseren over gouden tijden, rivieren van kennis en schelpen en juwelen, of accepteren, "what you see is what you get." Meer zou het echt niet worden.

Return to Osteuropa

cron