Goeroe's en verlichting/Guru's and enlightenment

für Deutsch sprechende Ex-Bks aus Nederland, Osteuropa und Russisch-Staaten, ihre Freunde und Familie
  • Message
  • Author

marja

ex-BK

  • Posts: 15
  • Joined: 29 Jun 2009

Goeroe's en verlichting/Guru's and enlightenment

Post29 Jun 2009

This article I wrote in Dutch and Englisch ...

Goeroe's en verlichting

Op dit moment speelt er van alles in guruland. Veel mensen komen gedesillusioneerd thuis van de verlichting. Het was zo mooi en het licht was aanraakbaar en dichtbij.. en dan de ontgoocheling.

Zelf heb ik ook in een spirituele beweging gezeten.

In het begin was het een openbaring. Leerde baas te worden over mijn gedachten. Mijn gedachten tot rust te brengen. In stilte te zijn. Mijzelf als ziel te zien en persoonlijk contact met God te hebben. Het was geweldig en het is geweldig gebleven. Waarom? Omdat ik het er bij heb gelaten. Dat wat voor mij werkte heb ik voor me laten werken. Dat wat niet voor me werkte heb ik gelaten. Dus eigenlijk is het nog een openbaring voor me.

Is een guru een gevaar of een les? Ik denk dat het ongeveer hetzelfde is als een geliefde die later tegen blijkt te vallen. Je bent verliefd ... dat is ‘r, je trouwt en na een aantal jaren blijkt de schat niet de schat die je dacht dat ie was. Je merkt dat je jezelf niet meer was. Dat je je teveel conformeerde aan zijn/haar leven. Je bent woedend en voelt je bedrogen. Dan komt het punt dat je inziet dat je aan je eigenwaarde moet werken en uiteindelijk kom je er sterker uit. Zo is het ook met een spirituele beweging.

Eerst leer je dat je meester bent over je gedachten ... dan leren ze je dat je je gedachten over moet laten aan God. Helemaal mee eens. Uw wil geschiedde ... Helaas is het zo dat de organisatie of de guru bepaald wat de wil van God is. God’s wil is dat waar je zelf voor open staat. God’s wil is voor ieder mens persoonlijk. Zet je je intuïtie en je luik open naar God, komt er vanzelf antwoord.

Dat is van een ander niveau dan vragen aan een van de teachers of je wel of niet een wasmachine mag kopen tot hoe je je haar dient te knippen.
Iemand zei letterlijk eens tegen me dat God niet van pony houdt. Dan kan hij je derde oog niet zien. Als je je daaraan conformeert lever je jezelf uit.

Zodra je over die schreef gaat, ben je je verlichtingsgevoel kwijt. Dan gaat angst een rol spelen. Oeps mijn haar is te lang. Wat zullen ze wel denken? In een organisatie waar liefde wordt gepredikt, klopt dat natuurlijk niet. Dus dat is een teken. Net als het angstig zijn voor je man. Dan is er iets fundamenteel mis met je eigenwaarde.

Vaak verwijten mensen dan de organisatie dat ze hun leven hebben verpest. Toch heb je dat zelf gedaan. Jij hebt het laten gebeuren. Geeft niets.. vallen en opstaan. En gooi het kind niet met het badwater weg. Je hebt iets moois ervaren. Je hebt jezelf ervaren op een zeer bijzondere manier. Dat is nooit weg. En als je nog weet hoe je dat deed, kun je dat weer doen. Dan weet je wat werkt en wat niet voor je werkt. Punt.

Zodra je gaat verwijten en spijt gaat hebben dan zit je jezelf in de weg. Je geeft negativiteit een kans. Voor je het weet zit je in een neerwaartse spiraal. Verwerk je pijn en Golden Age verder.

We hebben onszelf bedrogen. Er zijn natuurlijk momenten geweest van twijfel. Klopt dit wel? En we wilden het niet zien. We sloten onze ogen en mond en gingen door. Iemand werd in het openbaar vernederd en we zeiden niets. Dat zijn natuurlijk tekenen dat het er op zit. Het moois heb je binnen en nu is het tijd om te gaan.

Het is hetzelfde als jezelf onderwerpen in een huwelijk aan je partner. Je neemt zelf geen beslissingen meer. Laat alles over aan je partner. Als je dan eindelijk na jaren van niet zijn wie je zelf bent weg gaat, verwijt je je partner dat ie je heeft onderdrukt.

Dit is natuurlijk een grote levensles. We hebben het zelf gedaan. We hebben de macht uit handen gegeven. Nu is het zaak om weer onze eigen grenzen te stellen en het leven weer in eigen hand te nemen. Ditmaal met een persoonlijk zielscontact met God.

Ik ben mijn organisatie nog steeds zeer dankbaar wat ik heb geleerd bij ze. Heb er geen nare gevoelens over. Ik heb de krenten uit de pap gepikt. Een vriend van me was echter woedend. Hij heeft jaren uit angst niet gezegd wat ie te zeggen had. Heeft geen kinderen omdat hij in die tijd celibatair leefde. Eigen keuze en toch verweet hij het de organisatie. Een harde les om je later te realiseren dat je jezelf hebt uitgeleverd? Ja, maar wel een geweldige les.

Verlichting kan niemand ons geven, dat zijn we al. Aan ons om het te herontdekken.


GURUS AND ENLIGHTENMENT

At present, a lot of things are going on in Guru-land. Many people return home in a disappointed state. They are disenchanted with the enlightenment. It was all so beautiful, and the light could actually be touched, and was so very near ... and then came the disillusionment.

I have been in a spiritual movement myself.

In the beginning, it was truly a revelation. I learned how to master my thoughts, and to totally quieten them. I learned to be in the silence…and to regard myself as just a soul, having a very personal contact with The Creator. It was a magnificent experience, and it has always remained so for me. Why? Because I had chosen to leave it at that. That which worked for me I allowed to stay and work for me. That what didn’t work for me I just let go. So it still remains a revelation for me.

Is a guru a danger or a lesson? I think it’s about the same as a lover who, later on in the relationship, turns out to be a disappointment. You are deeply in love… yes, that’s him, you get married, and after several years you discover that the treasure you once married is, alas, not the cherished prize you thought him to be. You also discover that you are not really yourself anymore, and that you conformed too much to the wishes and lifestyle of your partner. You are angry, and feel deceived. Afterwards, you come to the point when you realize that you have to get busy working on building your self-esteem. Ultimately, at the end, you emerge as a stronger, better person.

And so it is with the spiritual movements.

First, you learn that you are the master of your thoughts ... and then they teach you that you have to release your thoughts to God. There’s nothing wrong with that. That’s all right. Your Will be done ...

Unfortunately, the spiritual organization or guru decides what the Will of God is.

In reality, God’s Will is that where you yourself are open for, and what you yourself are open to receive. God’s Will is a very personal experience for each individual. Just open your intuition and your own window to God, and the answer will come all by itself.

Now this is on a totally different level than just asking one of the gurus whether you may be allowed to buy a washing-machine, or how you should cut your hair.

Once someone actually told me that God doesn’t like bangs (hair fringe), because he can’t see the third eye of those wearing them. If you conform to this utter nonsense, you are surrendering yourself to it.

And once you have crossed that line, you have also lost the feeling of being enlightened. Then fear takes over. “Oops, my hair is too long. What will they think of me?” Of course, in an organization which preaches love, the appearance of feelings of fear just isn’t right. These feelings of fear are a clear sign, just as, in a relationship, the feelings of fearing your partner are a clear sign. Something is fundamentally wrong with your self-esteem.

Often, people then blame the organization for having ruined their lives. But they have done it themselves. They have allowed it to happen to themselves. There’s nothing amiss with that ... we learn by trial and error. And don’t throw out the baby with the bath water! You have learned something beautiful. You have experienced yourself in a wonderful way. That is never lost. And, if you still remember how you once did it, you will be able to do it again.

So you know what works, and what doesn’t. Period.

If you start blaming yourself and regretting the experiences, you are actually hindering your own progress, and giving negativity a chance to move in. And, before you know it, you’ll be spiralling downward. So come to grips with your pain, and move onwards and upwards.

So we deceived ourselves. Of course there were moments of doubt. “Is this really all right?” And we didn’t want to see it. We closed our eyes, kept our mouths shut, and went on. Someone was humiliated in public, and we didn’t dare to say anything about it. These are, of course, signs that it is really over. The beauty is within you, and now is the time for you to go on.

This is similar to submitting yourself to your partner in a marriage. You yourself don’t make decisions anymore, and leave everything for your partner to decide. And after you finally choose to leave him, after years of not-being-yourself, you blame him for oppressing you.

This is, of course, a great Lesson of Life. We have done it ourselves. We have surrendered our power. Now the time has come to define our own boundaries and take responsibility for our own lives. And this time, we have a personal soul-contact with God.

I am still grateful to my organization for what I learned from it. I have no hard feelings at all, having reaped the numerous benefits.

A friend of mine, however, was furious. For years, fear prevented him from saying what he would have liked to say. He has no children, because at the time he was with the organization, he was celibate. It was his very own choice, and yet he blames the organization.

It’s a very tough lesson, isn’t it, to realize later on in life that you have surrendered yourself? Of course it is. But what a grand lesson it is, too!

No one can give us enlightenment, because we are Light in ourselves already. We just need to discover it anew.
User avatar

lokila

ex-BK

  • Posts: 90
  • Joined: 04 Sep 2008
  • Location: Europe

Re: Goeroe's en verlichting/Guru's and enlightenment

Post29 Jun 2009

Hi Marja,

Goed om je te lezen, en geweldig dat je reageert en berichten post. Laten we de boel hier eens opschudden :-)

Marja wrote:Dan komt het punt dat je inziet dat je aan je eigenwaarde moet werken en uiteindelijk kom je er sterker uit.
Zo is het ook met een spirituele beweging.

Die vlieger gaat helaas niet voor iedereen op. Het is geweldig wanneer je dat kunt, jezelf hervinden. Als iedereen dat zou lukken, was dit forum overbodig. Helaas zijn er ook velen die jaren, soms decennia lang alles hebben gegeven: hun tijd, hun capaciteit, hun geld, hun trouw. En die volkomen aan hun lot worden overgelaten wanneer ze een 'fout' of 'zwakheid' begaan in de ogen van de teachers die zich moreel boven de studenten stellen.

En ja, ook in de ogen van hezelf omdat hen ingeprent is dat ze elke 5000 jaar dezelfde fout maken en het dus nooit meer goed met ze komt. Voor altijd een Shudra ... die eigenwaarde hervinden kan vele jaren duren, niet zelden na eerst perioden van zware depressies. En sommigen lukt het niet, dan eindigt het in zelfmoord, waarvan de laatste op 18 januari.
God’s wil is dat waar je zelf voor open staat. God’s wil is voor ieder mens persoonlijk. Zet je je intuïtie en je luik open naar God, komt er vanzelf antwoord.

Dat lijkt me helemaal fijn, om dit zo te kunnen zien en ervaren. Maar ja, die gedachtengang vind je niet terug in de Murli, en dat is dan ook het gevecht met jezelf wanneer je niet meer mee wilt draaien in de organisatie van de BK. Alle concepten over jezelf, God, de geschiedenis van de wereld, de hemel, de hel ... alles moet op de schop. Zoek dat maar 'ns allemaal weer uit in je eentje. Dat is waar een hoop mensen in vastlopen.
Oeps mijn haar is te lang. Wat zullen ze wel denken? In een organisatie waar liefde wordt gepredikt, klopt dat natuurlijk niet. Dus dat is een teken. Net als het angstig zijn voor je man. Dan is er iets fundamenteel mis met je eigenwaarde.

Precies. Er wordt vanalles gepredikt maar er wordt niet naar geleefd. Dat gaat wringen.
Vaak verwijten mensen dan de organisatie dat ze hun leven hebben verpest. Toch heb je dat zelf gedaan. Jij hebt het laten gebeuren. Geeft niets.. vallen en opstaan.

Natuurlijk blijf je zelf verantwoordelijk, maar dat is denk ik niet het hele verhaal. Veel mensen komen juist bij de BK omdat ze iets zoeken, omdat ze iets nodig hebben, een emotionele of spirituele leegte ervaren. Niet zelden kwetsbare mensen. En, zeker in India, in veel gevallen ongeschoolde en veel nog jonge mensen. Ook veel kinderen die gewoon door hun ouders worden opgevoed binnen de BK.

Wanneer een organisatie je vertelt dat je het beste alles kan opgeven omdat destructie elk moment plaats kan vinden, en je gelooft dat de Murli de letterlijke worden van God zijn, dan heeft de BKWSU ook een verantwoordelijkheid. Net als elke therapeut of arts dat heeft. Je stelt je vertrouwen in degene die je helpt en die zegt dat hij het beste met je voorheeft. Dat brengt een verantwoordelijkheid met zich mee. En daarin faalt de organisatie volledig. Er is niemand die mensen die echt emotioneel in de knel komen, op een professionele manier begeleidt.

Heb je problemen? Jammer dan, moet je maar meer Yoga hebben en meer service doen. Het is allemaal karma of Maya. En dat is hard. Na lang aandringen, en melding van gevallen van kindermisbruik, is er nu eindelijk een policy door de BK geaccepteerd om kinderen meer te beschermen. Maar verantwoordelijkheid nemen voor wat zich allemaal afspeelt? Dat doet geen van de Seniors tot nu toe.
We hebben onszelf bedrogen. Er zijn natuurlijk momenten geweest van twijfel. Klopt dit wel? En we wilden het niet zien. We sloten onze ogen en mond en gingen door. Iemand werd in het openbaar vernederd en we zeiden niets.

Dit is inderdaad heel erg kenmerkend groepsgedrag. Fnuikend. Dit doet zich in dictaturen ook in hevige mate voor waardor heersers eindeloos lang aan de macht kunnen blijven. Maar ja, als jij je nek uitsteekt, sta je mooi alleen. Niemand durft zich dan nog met je te bemoeien uit angst om zelf alleen achter te blijven.

Een vriend van me was echter woedend. Hij heeft jaren uit angst niet gezegd wat ie te zeggen had. Heeft geen kinderen omdat hij in die tijd celibatair leefde. Eigen keuze en toch verweet hij het de organisatie.

Dat is heel verdrietig. Ik begrijp de woede goed. Ook al maak je zelf beslissingen, mensen die zeggen er voor je te zijn als zogeheten 'familie', die je adviseren om celibatair te leven, om je kinderen te verlaten en je al je geld en bezittingen in Baba's box te stoppen; die het vervolgens vreselijk laten afweten, mogen wat mij betreft hun handen niet lekker makkelijk in alle onschuld wassen. Dat vind ik veel te makkelijk.

jann

friends or family of a BK

  • Posts: 1227
  • Joined: 29 Jan 2007
  • Location: europe

Re: Goeroe's en verlichting/Guru's and enlightenment

Post29 Jun 2009

Het kan lang duren voordat iemand wakker wordt uit de BK droom. Mijn vriend zit er zo middenin, en is helemaal in de zevende hemel, maar ondertussen toch niet helemaal BK proof, zal maar zeggen. Als ik zeg dat hij het niet allemaal werkelijk snapt, nou ja ... jullie kennen het antwoordt. Ik heb alles gedaan om hem wakker te schudden, maar ... ik weet het niet.

Het ergste vind ik dat mijn vertrouwen in God wordt afgeschildert als, "niet weten wie mijn spirituele vader" is. Als ik Murli's lees word ik soms woest! Als ik de onetisch dingende beinvloedingen zie die op een gluiperige manier worden verwerkt, dan kan dat onmogelijk van God komen.

Fijn dat jullie hier zijn!
User avatar

lokila

ex-BK

  • Posts: 90
  • Joined: 04 Sep 2008
  • Location: Europe

Re: Goeroe's en verlichting/Guru's and enlightenment

Post29 Jun 2009

jannisder wrote: Het ergste vind ik dat mijn vertrouwen in God wordt afgeschildert als, "niet weten wie mijn spirituele vader" is.

Ik heb indertijd ook heel lang gedacht dat ik het "wist". Het was geen geloven maar 'weten'. Zó zeker was ik ervan. Ik wíst dat ik een ziel was en dat God een punt van licht was. Totdat...de praktijk niet meer strookte met wat er werd verteld. Het was niet dat ik op een dag wakker werd en dacht "er klopt niks van zie zogenaamde kennis". Maar het was emotionele frustratie, eenzaamheid, gebrek aan persoonlijke aandacht voor wie ik ben. Ik was een service-nummer geworden. Ever ready, met een goed geoefende lach. Intussen voelde ik geen échte, gemeende aansluiting, kon ik bij niemand mijn gevoelens kwijt. Daar ging ik aan onderdoor.

Jan, jouw vriend krijgt dat allemaal wel, van jou! Misschien houdt hij het daarom ook zo goed uit. Ik weet het natuurlijk niet, want elke situatie is anders, maar het zou kunnen dat hij niet zo'n tekort heeft aan al die warme menselijke dingen omdat jij er voor hem bent.

jannisder wrote: Fijn dat jullie hier zijn!

En fijn dat jij er bent!

jann

friends or family of a BK

  • Posts: 1227
  • Joined: 29 Jan 2007
  • Location: europe

Re: Goeroe's en verlichting/Guru's and enlightenment

Post29 Jun 2009

Ja dat ben ik met je eens, Hij heeft het wat dat betreft gevonden, en lijdt een dubbel leven. Ik heb me vaak afgevraagd of het niet beter is hem te laten gaan maar ja, dan krijgt de guru gelijk he "mensen zijn cheats", en dat gelijk wil ik niet geven dus hoe moet je zoiets aanpakken. Eigenlijk gebeurt bij mij hetzelfde als bij een BK.

Als ik loslaat ben ik hem kwijt en drijft ie verder de BK in, als ik er teveel over zeg drijf ik hem ook verder de BK in , en heeft de guru gelijk. Met andere woorden, slikken, en je kop houden. Maar ja dat doe ik niet en val regelmatig uit over BK. Zijn drang naar service en tolerance is echt groot dus kwaad wordt ie niet.(mag niet) Ik hoop daarmee een zaadje te planten zodat zijn mind anders gaat denken.

oh ja, en het woord numberwise doet het ook goed, zo klets je je overal uit. Als ik iets zeg over de doctrine dan krijg ik altijd het numberwise verhaal.

Alle zielen zijn numberwise. Volgens mij kun je beter streetwise zijn of worldwise. Gods kinderen zijn immers allemaal gelijk.
User avatar

ex-l

ex-BK

  • Posts: 10661
  • Joined: 07 Apr 2006

Re: Goeroe's en verlichting/Guru's and enlightenment

Post30 Jun 2009

Hi, or welcome back, marja.

I am not arguing against what you have written. Just two questions arise in my mind;

a) Do you think the god of the BKs, or more specifically, the spirits of BapDada that enter and speak through Gulzar (and Lekhraj Kirpalani and others before her) ARE "The Creator"?

If not, could you suggest what you think is going on?

b) Say you live in a small community, and a conman comes to town. One by one he makes his way around all the sweet little old ladies, the young girls, promising them that his wonder product works, taking their time and money, and then - one by one - everyone finds out they have been deceived. The wonder product does not work as he promised.

Sure, "buying" the wonder product was their decision. Sure, they learnt from the experience ... but what should one do? Fine, moving on and not being embittered is all very good. But should one let the conman continue to work his way around the rest of the town ... or do something about it, e.g. speak to others, warn them, protect the village, bring the conman to justice in one way or another ...

The BKs like to portray us here as being "mentally instable ... embittered ... disgruntled" etc but to me that is far more offensive and negative. It is a continued part of their lie and denial. Particularly a denial that life does go on after and that they are not the be all and end of everything as they think.

Of the two questions, the first is the most important.

marja

ex-BK

  • Posts: 15
  • Joined: 29 Jun 2009

Re: Goeroe's en verlichting/Guru's and enlightenment

Post30 Jun 2009

Dear all,

A lot to think about ... veel om over na te denken. First, I will go to work ... than I will reply.

Thank you for the reactions. I am very glad with them.

Wish you a wonderful day.

Marja

marja

ex-BK

  • Posts: 15
  • Joined: 29 Jun 2009

Re: Goeroe's en verlichting/Guru's and enlightenment

Post01 Jul 2009

Dag allemaal,

Natuurlijk hebben jullie ook gelijk... de BK moet eens goed naar zichzelf kijken. Alleen mijn ervaring is dat ik dat wel kan willen maar dat moet toch van henzelf komen.
Wat ik wel kan doen? Ten eerste naar mezelf kijken. Ten tweede er open over praten met Bkers. Heb ik veel en vaak gedaan.
Niet op een verwijtende manier... vanuit mezelf.
De stukjes die ik schreef heb ik laten lezen en ik kreeg er goede reacties op. Ook van het "hoofd" van de BK Nederland en de omringende Bkers.
Ze stonden er open voor. Tenminste zo kwam het bij me over. Ieder moet er dan mee doen wat ze zelf willen.
Zal nog een stukje plaatsen dat ik ooit schreef. Ook dat is door BKers gelezen.
Als er ex-Bkers zijn die willen praten sta ik er open voor. Het is al voorgekomen.
Denk dat we bij onszelf na kunnen gaan wat we wel kunnen doen. Ook is het belangrijk het kind niet met het badwater weg te gooien. We hebben ook hele mooie momenten gehad en ik heb heel veel geleerd wat ik nog steeds gebruik.
Wie God is??? Of het Baba is of niet???
Echt geen idee. Heb wel twee Godservaringen gehad en daar doe ik het mee.
Waar het vandaan kwam? Geen idee. Weet wel dat er iets is en dat wij schitterende zielen zijn.
Daar ben ik van overtuigd. En dat we het vergeten zijn om ons weer te herinneren.
Dat zie ik dagelijks, ook in mijn werk, om me heen.
Ik geef tegenwoordig goeroeworkshops. Over de goeroe in jezelf naar boven halen.
Wonderen zie ik voor mijn neus gebeuren. Mensen die van "ik ben niets" zichzelf hervinden en ter plekke 20 jaar jonger worden om te zien.

Angst is een slechte raadgever. Ik weet nog dat in een Murli in de ochtend God zei: "Angst hoeft niet meer". Dat kwam zo bij me binnen dat ik jaren geen angst heb gevoeld.
heel af en toe kwam het wel weer eens maar was ook zo weer weg.
Toch zag ik mensen angstig zijn bij de BK. Daar was ik altijd verbaasd over. Dat hoeft toch niet meer???
Zeker niet hier. Ik sprak er altijd over.
Denk dat de meeste mensen in de organisatie oprecht naar zuiverheid zoeken en niet de intentie hebben om anderen iets aan te doen. Het is hun volle overtuiging. kan me herinneren dat ik met een vriend in het begin aan de balie kwam en hij gaf een flinke enveloppe. De teacher zei: "Weet je zeker dat het uit je hart komt?" de vriend aarzelde. Ze zei: "Geef maar als je het zeker weet en echt voelt" we waren totaal overdonderd.
Natuurlijk ging er een grotere enveloppe de volgende keer over de balie. Dit keer met volle overtuiging.
Dat zijn voor mij ook grootse gebeurtenissen die ik niet snel vergeet.
De andere kant... de druk kan ik me ook herinneren.
Ben er echt van overtuigd dat het lessen zijn voor ons. Gaan we voor druk? laten we ons vertellen hoe we moeten leven?
Of gaan we voor een directe verbinding met God, wie dat dan ook moge zijn?
I will translate this message later in English.

Wonieka A. Meuter

  • Posts: 29
  • Joined: 28 Dec 2012
  • Location: The Netherlands

Re: Goeroe's en verlichting/Guru's and enlightenment

Post30 Dec 2012

Beste Marja,
Het is alweer een tijd geleden dat je op dit forum je stukken plaatste, ik lees ze nu en wil graag op je reageren en je m.n. bedanken voor jouw artikel over guru's. Ik word er blij van dat je het in jezelf bent gaan zoeken/vinden en verantwoordelijkheid bent gaan nemen over de keuzes die je zelf ooit gemaakt hebt. Je kunt de ander niet veranderen, wel jezelf vrij maken. Ik heb hier ook een paar blogs geplaatst, geschreven vanuit een soortgelijke intentie als wat ik bij jou lees. Met alles wat ik hier lees en hoe ex-BK'ers op dit forum schrijven, ben ik nog van plan een artikel over macht te schrijven. Wie weet draagt het bij aan meer bewustzijn.

Liefs, Wonieka

Henry

  • Posts: 2
  • Joined: 18 Feb 2013

Re: Goeroe's en verlichting/Guru's and enlightenment

Post18 Feb 2013

Mooi...

Ben blij weer een aantal (ex-) BK's gevonden te hebben ...

Herkenbare verhalen, herkenbare twijfels, maar al met al toch een bijzondere groep zielen ... Ieder land gaat blijkbaar door haar/ zijn eigen culturele bagger en koloniaal verleden. Its all in the game. Ik heb mijn lokik familie ook laten zitten, mede op advies van Dadi en betreur het tot op de dag van vandaag ... Maar voor een deel ligt dat ook aan mij.
Vanuit het Zuiden van Europa gezien doet Nederland het niet zo slecht. Koud dat zeker, familie gevoel is hier beter, begrip van de waarde van discipline is hier ver te zoeken, wat zo zijn eigen probleempjes opleverd. Maar toch vooral ... de essentie van het volk weerspiegeld in de centra ... Als je in een van de centra gaat wonen gaan na een paar maanden de handschoenen uit en wordt het spel wat ruwer gespeelt.

Wat me vooral aanspreekt is de ongeschreven wet dat elke BK of ex-BK een grote liefde voor het leven heeft en dat vrijwillig wil ondersteunen.

Wim, Portugal

Return to Osteuropa